Dýra og fuglalíf við álverið

 Um helgina var ball á Eskifirði og ég var að sjálfsögðu að þjónusta það. Kvöldið var fagurt og heiðríkt og á ferðum mínum milli Reyðarfjarðar og Eskifjarðar, sem voru þó nokkrar, var dýra og fuglalífið með sérdeilis miklum blóma í góðviðrinu. Hópur hreindýra var að kroppa í nýgræðingin við girðinguna við álverið og í einni ferð minni þurfti ég að stoppa til að hleypa þeim yfir veginn þegar þau stefndu upp í fjallið . Þau gengu löturhægt yfir eins og beljuhópur á leið til mjalta. Á þessum árstíma hafa hreindýr ávalt verið fastir gestir á svæðið þar sem álverið er nú. Það hefur ekkert breyst þó þetta mikla mannvirki sé nú risið og komið í fullan gang.

 Í hópnum voru um 40 dýr og þar af nokkrir tarfar með tíguleg horn, einnig fáeinir nýfæddir kálfar. Spóapar elti máf á röndum sem greinilega hefur langað í egg í morgunmat og tófa snuðraði í vegkantinum, sennilega í svipuðum hugleiðingum og máfurinn.

Í síðustu ferð minni til baka um morguninn með farþega til Reyðarfjarðar, sat ung stúlka varla meira en 18 ára í framsætinu hjá mér. Stúlkan var gestkomandi úr Reykjavík og þegar við ókum upp Hólmahálsinn og sáum fjallgarðana við spegilsléttan fjörðinn, baðaða í morgunsólinni, þá sagði hún upp úr eins manns hljóði, "Váá hvað þetta er fallegt".

Mér þótti gaman að heyra hana hafa orð á þessu, það var svo einlægt.

Regína fæddist í húsdýragarðinum