Mannlegur hundur

Silki Terrier tíkin okkar hún Dúfa, er nú búin að vera hjá okkur í tæpar 4 vikur. Það gengur illa að fá hana til að pissa úti þegar kalt er í veðri. Henni er afar illa við að kaldir vindar blási um klobbann sinn

Sambúðin við síamsköttinn Dúmbó, sem búinn er að vera á heimilinu í tæp 4 ár, gengur eins og í lygasögu. Það tók þau ekki nema 2 daga að verða ágætir vinir. Þau leika sér mikið saman og kötturinn siðar þá litlu til ef honum finnst hún ganga of langt í ærslunum. Stundum bregður okkur í brún þegar kötturinn verður illilegur á svipinn og heggur í þá stuttu með sínum ógurlegu vígtönnum. Þá verður Dúfa skelkuð og hrökklast undan með ýlfri en það sér ekkert á henni, Dúmbó passar sig á því. Dýrin vita nokk hvernig á að aga ungviðið. Tíkurnar gera þetta líka við hvolpa sína og mun harkalegar reyndar en ég hef séð Dúmbó gera. Oft er nóg fyrir Dúmbó að rymja ólundarlega ef hann vill engin læti, vill t.d. fá matarfrið.

Ég get stundum verið óttalegt sófadýr og mér finnst gott að liggja í sófanum þegar ég horfi á sjónvarpið. Dúfa er mjög félagslynd og þegar hún er í ró þá vill hún kúra hjá manni upp í sófanum, en liggur þá vanalega til fóta.

Um daginn stóð ég upp til að ná mér í eitthvað og litla dýrið svaf til fóta. Þegar ég kom til baka, þá var sú stutta búin að koma sér þægilega fyrir í sömu stellingu og hún sér mig vanalega í.  Ég mátti til með að smella mynd af því. Þegar hún fær að koma upp í rúm einhversstaðar, þá leggur hún stundum höfuðið á koddann alveg eins og við gerum, augljóslega að herma eftir því hvernig við liggjum í rúmunum.

Athugasemdir

[Helga Guðrún Eiríksdóttir, 19.5.2008 kl. 16:07]

Snillingur, þetta tíkarskott.