Dramatiseringar

Dýrategundin ísbjörn hefur væntanlega verið til í miljónir ára. Loftslagsbreytingar hafa verið tíðar, ísaldir og hlýviðraskeið á víxl. Núverandi hlýskeið er tiltölulega nýbyrjað, 10-11 þúsund ára og á þeim stutta tíma hafa orðið dramatískar veðurfarsbreytingar nokkrum sinnum. T.d. var mun hlýrra á norðurslóðum fyrir um 1000 árum síðan.

Fyrir 10-15 árum síðan sá ég fræðslumynd í sjónvarpinu um ísbirni í Alaska. Þeim hafði fjölgað mikið á einhverju tilteknu svæði og voru orðnir til vandræða í mannabygð. Vísindamenn eru duglegir við að setja ýmis dýr á válista því það skapar þeim atvinnu að fylgjast með þeim. Það kom mér spánskt fyrir sjónir þegar íslenski hrafnastofninn var sagður í hættu fyrir 3-4 árum síðan. Einhverjir spekingar höfðu komist að því að fækkað hafði í stofninum og það varð að fréttaefni. Síðan hef ég hvergi séð á þetta minnst.

Mér er farið að leiðast þessar dramatiseringar á náttúrunni og lífríkinu.

Þegar olíuslysið stóra varð í Alaska 1989, (Exxon Valdez) þá var sagt að tjónið hefði verið ómetanlegt. Fugla og dýralíf yrði áratugi ef ekki árhundruðir að jafna sig. Nýlega sá ég grein um að allt væri löngu búið að jafna sig þar. Fólk rýkur upp til handa og fóta til að bjarga nokkrum tugum eða hundruðum sjófugla við strendur Evrópu ef einhver olíusletta lendir í sjónum, með vísindamenn í broddi fylkingar. Í Danmörku er talið að yfir 1 miljón fugla af ýmsum tegundum láti lífið í umferðarslysum, bara yfir sumarmánuðina og ekki sér högg á vatni. 

Spá fækkun ísbjarna um 2/3 fyrir miðja öldina