Oh, Dolli! Eins og góð B-mynd

Þegar ég var á unglingsaldri, höfðum við félagarnir stundum gaman af því að horfa á svokallaðar "B-myndir"(bíómyndir). Við þóttumst samt hafa þroskaðan kvikmyndasmekk og Kubrik og Polanski voru í uppáhaldi hjá okkur.

Góð "B-mynd" var í okkar augum, ef hún var afspyrnu léleg; handrit, lýsing, leikur, kvikmyndataka.... allt. Ef allt var nógu fáránlega lélegt, þá skemmtum við okkur best, líkt og við værum á sprenghlægilegri gamanmynd. Þess má reyndar geta að flestar þessara "B-mynda" í kvikmyndahúsum Reykjavíkur á áttunda áratug síðustu aldar, voru hryllingsmyndir, en ekki gamanmyndir.

Mér datt þetta bara svona í hug.

Mér finnst Adolf Ingi ekki vera með réttu áruna fyrir fót og handboltalýsingar. Hann er bara ekki rétta manngerðin í djobbið.  Hann hefur samt átt sín móment... og allt það. "Magavöðvamómentið" verður örugglega eitt af þeim.

Adolf Ingi fær Hammerseng til að roðna (myndskeið)