Holskefla glæpamanna

Mannréttindi á að virða í hvívetna í öllum málum en réttindum fylgja líka skyldur. Ein höfuðskylda allra einstaklinga er að koma heiðarlega fram og það hefur Mansri Hichem ekki gert. Ef veita á þessum manni hæli á grundvelli þess að hann hóti að svelta sig til bana, þá má búast við holskeflu allskyns glæpalýðs viðsvegar að úr veröldinni sem kemur hingað skilríkjalaus. Linkind í svona málum er fljót að fréttast og nóg er af fólki sem er á flótta undan réttvísinni.

 

„Fullyrðing sem stenst engan veginn“

Athugasemdir

[Rúnar Berg Baugsson (IP-tala skráð) 13.5.2009 kl. 16:19]

Það var rosalega stórt skref á sínum tíma að fá orð eins og mannréttindi og stríðsglæpur aðgerðarbundin, og síðar lögbundin. En gallinn við það var að aðgerðarbyndinguna þá hafa orðin takmarkandi áhrif. Sem þýðir að ef hægt er að finna lögfræðilega leið framhjá því að túlka ákveðið athæfi sem mannréttindabrot, þó svo að rétt er það argasta mannvonska, þá er það þar af leiðandi ekki mannréttindabrot.

Annað sem fólk verður líka að passa sig á er að fórnarlömbin bera ekki ábyrgð á mannréttindabrotum heldur gerendurnir. Það þýðir að sé brotið á réttindum eins mans þá er ekkert í fari þess mans sem getur réttlætt brotið. Sé þess ekki gæts er hætta á nornaveiðifaraldur því alltaf er hægt að finna eitthvað til að klína á menn (fölsuð skilríki, gömul ummæli, fíkn o.s.frv.). Þannig að þó að hingað komi argast mafíósi með engan tilgang nema að selja börnum dóp þá á hann samt rétt á grundvallar mannréttindum og almennri mannúð.

Og svo vill ég líka segja þér að maður stöðvar komu flóttafólks nema að þú eyðir þörfinni fyrir flótta. Það að eyða stríði, fátækt og misskiptingu væri góð byrjun. Viljyrðu loka öllu í lás þá geturðu alveg farið að búa þig undir stigmagnandi erjur milli þín og flóttafólks.