Hræ-æta

Heimilislausi hundurinn var svangur og vildi ekki láta þennan mat fara til spillis. En sagan eins og hún er matreidd fyrir ykkur er auðvitað miklu fallegri... svona rétt fyrir jólin.

Hundar eru dýr en ekki menn. Sagt er að hundar séu bestu vinir mannsins og hver kannast ekki við: "Eftir því sem ég kynnist manninum betur, því meir elska ég hundinn minn".

 Ef hundur telur það þjóna hagsmunum sínum að bíta eiganda sinn á háls, þá gerir hann það umsvifalaust.

Ps. Þar sem ég hef orðið fyrir persónulegum og grimmum árásum í athugasemdarkerfinu vegna þessarar færslu, þá birti ég hér mynd af hundi, sömu tegundar og ég á. Ég ætla að knúsa hann aðeins og láta hann hugga mig. Böhöhöh

Hálfvitar!

Hundur vann hetjudáð

Athugasemdir

[Einar Steinsson, 9.12.2008 kl. 07:48]

Þessi færsla lýsir mikilli vanþekkingu á viðfangsefninu.

[Sigurður H (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 08:20]

þessi færsla sýnir innra eðli höfundar svo ekki sé meira sagt

[Birkir R (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 08:49]

Þessi færsla lýsir fáfræði, þröngsýni og hjartaleysi blogghöfundar.

[Kristberg Snjólfsson, 9.12.2008 kl. 09:46]

Ég tel þig hafa skotið þig ansi ylla í fótinn núna

[Karma (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 11:40]

Og þú hefur þínar upplýsingar hvaðan?

[Guðbjörg (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 11:43]

Ef þú skoðar myndbandið betur, þá getur þú tekið eftir því að hvutti dregur slasaða hundinn með framfótunum, ekki með kjaftinum. Það sýnir mér að hann ætlar sér alls ekki að éta hann, hann lítur ekki á slasaða hundinn sem bráð.

Þar fyrir utan get ég nú ekki annað en dáðst af færni hans í umferðinni.

[Einar (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 12:04]

Það er greinilegt að menn verða ekki vitrir með því einu að vitna í Einstein á bloggsíðunni sinni.

[gerdur (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 12:24]

Þú greinilega veist nákvæmlega EKKERT um hunda! Mannstu eftir frétt sem kom nýlega frá Ástralíu um hund sem bjargaði kettlingum úr brennandi húsi? Þú heldur þá líklega að hundurinn hafi ætlað að éta kettlingana! Þú hlýtur líka að hafa lesið frásagnir um hunda sem hafa bjargað ótal mannslífum, eins og þegar bruni hefur átt sér stað eða menn slasast og hundur farið frá eiganda sínum til að láta vita af honum særðum. Mér finnst þessi færsla þín í meira lagi ógeðfeld og lýsa ljótu innræti.

[Arnar (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 12:35]

já get ekki annað en tekið undir með ykkur, þetta er í meira lagi ógeðfelt og lýsir í meira lagi  þankagangi þínum Gunnar,frekar en margt annað. Rétt hjá þér Gerður að hann veit nákvæmlega ekkert um hunda eða dýr það er ljóst.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 9.12.2008 kl. 12:50]

Heh.. ég bjóst svo sem alveg við athugasemdum af þessu tagi.

Jú, ég hef átt hunda og á einn í dag. Hef líka átt ketti, kindur og hesta og tel mig vera mikinn dýravin. Hundar eru yndislegar skepnur, líflegir og með mikinn persónuleika. Þeir eru hópdýr sem sem lúta forystu eins aðila. Hundar væru ekki svona vinsæl húsdýr ef þeir væru ekki bæði tryggir og hlýðnir. Talið er að hundurinn hafi orðið húsdýr hjá manninum fyrir um 10.000 árum síðan, og svo merkilegt sem það nú er, þá virðist það hafa gerst á svipuðum tíma um allan heim.

En eins og ég sagði í pistlinum þá eru hundar dýr en ekki menn. Ég sagði að hundur biti eiganda sinn á háls, ef hann teldi það þjóna hagsmunum sínum, en ég veit ekki persónulega um nein dæmi þess. En hundar hafa samt oft drepið menn og fréttir berast af því reglulega utan úr heimi að þeir rífi börn á hol og stundum fullorðið fólk. Vanalega ráðast þeir ekki á eigendur sína, því þeir eru höndin sem gefur þeim að éta.

Tamdi hundurinn (domestic dog) hefur villidýrseðlið í sér, það hljóta allir þeir að hafa séð einhverntíma, sem umgengist hafa hunda. Eigandindinn er forystuhundurinn í augum hundsins og meðal villtra hunda og úlfa er það lykilatriði í því að lifa af, að lúta forystu eins. Þess vegna gat þetta dýr orðið hýsdýr, vegna þessara eðliseiginleika.             

 Hundar hafa ekki mannlegar tilfinningar, þó einhverjir haldi það. En þeir sýna oft góðsemi og þeir gjalda líku líkt. En þegar öllu er á botnin hvolft þá snýst góðsemi og trygglyndi hundsins um það að hann "græði" á því að sýna tiltekna háttsemi.

[Hlédís, 9.12.2008 kl. 13:21]

Hundar hafa einmitt ekki suma mannlega eiginleika. Þess vegna sagði Oscar Wilde (eða einhver með álíka húmor!) þetta.     Varstu BARA að skrifa hundapistil til að fá athygli, kæri Gunnar - eða er hér á ferðinni ein af vinstrisinnuðu hugmyndunum þínum?

[Sigurbjörn Friðriksson, 9.12.2008 kl. 14:06]

Það var víst Friðrik "mikli" Prússakeisari sem sagði þessi fleygu orð (að vísu á Þýsku máli en þýðingin úr mannkynssögubókunum er eftirfarandi: "Því meir sem ég kynnist mannfólkinu, því vænna finnst mér um hundinn minn."

Hinsvegar ef setningin hefði verið eftirfarandi: "Því betur sem ég kynnist manninum mínum, því meir elska ég hundinn minn" þá gæti ég trúað því að einhver Femínasni hefði sagt þetta.  

Kveðja, Björn bóndi.  

[Einar Steinsson, 9.12.2008 kl. 14:26]

Ég stend við það sem ég sagði um vanþekkinguna, sama hvað þú hefur átt marga hunda. Hundar eru hjarðdýr og eins og þú sagðir (réttilega) eru hundar ekki menn og drepa þess vegna ekki sína eigin (ólíkt mönnum sem eru ein af örfáum tegundum sem gerir það) nema í algjörum undantekningartilfellum, og þeir líta nefnilega á menn sem sína eigin tegund svo furðulegt sem það er. Hundar slást oft um völd og yfirráð en það gerist afar sjaldan að þeir drepi hvor annan þó mikið gangi á og það flokkast þá frekar undir slys.

Þeir eru heldur alls ekki trúir vegna þess að þú gefir þeim að éta heldur vegna þess að þeir líta á þig sem hluta af hjörðinni og þar sem þú ert (oftast) sá klárari í þessu sambandi ertu um leið foringjann og þeir fylgja foringjanum skilyrðislaust. Þetta skýrir hvers vegna hundar geta verið tryggir þeim sem fara illa með þá og svelta þá. Hjá úlfum út í náttúrunni eru það þeir hærra settu sem fá fyrst að éta og ef ekki er nóg svelta hinir en þrátt fyrir það fylgja þeir foringjanum út í dauðan ef á þarf að halda.

Það er hægt að þjálfa hunda til að gera næstum hvað sem er og þar með að ráðast á aðra af sinni tegund (bæði menn og hunda) en það er langt frá að það sé þeirra eðli og eðlilegur hundur bítur aldrei fólk nema að hann sé hræddur og haldi að það sé verið að ráðast á sig. Raunar er það sem fólk kallar stundum bit ekkert annað en saklaust glefs og hundurinn bara að reyna að segja "Láttu mig í friði", hann hefur bara enga aðra aðferð til að segja það heldur en að glefsa. Hundar sem fara að bíta eru undantekningalítið hræddir og óöruggir af einhverjum ástæðum. Síðan eru að sjálfsögðu til bilaðir einstaklingar alveg eins og hjá manninum og raunar öllum dýrategundum en það er sem betur fer sjaldgæfar undantekningar.

Dýr hafa stundum fleiri mannlega eiginleika heldur en við gerum okkur grein fyrri eða viljum viðurkenna, ég varð einu sinni vitni að því á þjóðvegi 1 að Stelkur (frekar lítill vaðfugl fyrir þá sem ekki þekkja hann) var að reyna að vekja félaga sinn (hugsamlega maka) sem ekið hafði verið á og lá dauður á miðjum veginum . Stelkurinn kom aftur og aftur þrátt fyrir að hann þyrfti að flýja umferðina og reyndi að ýta við þeim dauða, hoppaði í kringum hann og gargaði og var greinilega í miklu uppnámi. Og ekki reyna að halda því fram Gunnar að hann hafi ætlað að éta hann. Menn geta síðan getið sér til um hvað honum gekk til með þessu athæfi en ég er ekki í nokkrum vafa.

[Már Haralds. (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 14:28]

"Hundar eru dýr en ekki menn" hmmm lýsir undarlegri fáfræði!

Réttara er sagt að hundar eru dýr og menn eru dýr, en þetta þarf maður ekki að segja fullorðnum manni.

kv

Líffræðingurinn

[Birgir (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 15:43]

Sem gamall vinur þá ætlaði ég að benda þér á Gunnar að hætta nú að skrifa um stjórnmál, ert alveg úti þar, datt í hug að benda þér á að skrifa t.d. um dýr, en Gunni, láttu það alveg eiga sig, þú veist greinilega ekkert hvað þú ert að tala um þar, ( svipað og um stjórnmálin) en svona rugl er full mikið. Ég er mikill dýravinur og þekki hunda nokkuð vel, og segi hiklaust, maður sem hugsar svona á EKKI að eiga dýr.
Ertu kanski á þeirri skoðun að hundar séu allir í VG ??

[Gunnar Th. Gunnarsson, 9.12.2008 kl. 16:34]

Hehhe... góður Hippó.

Merkilegt hvernig þið "hundafólkið" snúið þessu upp í persónulegt skítkast út í mig.

Einhver sem kallar sig líffræðing hérna, telur að menn séu dýr. Hann hlýtur að leggja einhvern annan skilning í þetta en ég.

Það er akkúrat ekkert í tilfinningalífi hunda, eða annara dýra yfir höfuð, sem kalla mætti mannlegt. Tja... nema þið kallið móðureðli, matarást, lífsvilja os.fr.v. mannlegt. Stundum er sagt að hin og þessi dýr séu svo gáfuð. Gáfuð! Í samnburði við hvað? Ánamaðka? Túnfífil? Dýr eru heimsk í samanburði við manninn, en þau geta haft sérhæfða eiginleika, sem er allt annað mál.

Einar Steinsson segir að hundar drepi ekki aðra hunda. Þetta er ekki rétt hjá þér Einar. Það gera þeir miskunarlaust, en þeir gera það ekki að öllu jöfnu. Þegar hundar slást, þá endar það yfirleitt með því að annar gefst upp og sýnir undirgefni og þar með er slagsmálunum lokið. Ef hvorgur hundurinn vill gefast upp, sem er sjladgæft, þá enda slagsmálin með dauða annars hundsins og jafnvel beggja.

Það er mörg dæmi um það að litlir hundar rífi kjaft og sýni grimmd og ógnandi tilburði við sér miklu stærri hunda. Það gera þeir einmitt vegna þess að þeir eru litlir og í raun skíthræddir. Stórir hundar, gæfir, mannelskir og barngóðir, steindrepa svona hunda með einu biti, ef ekki er passað upp á þá. Ég hef þó séð stóran og stæðilegan hund hlaupa hræddan undan geltandi smáhundi, það var broslegt.

Ást dýra á mönnum er mjög skilyrt, en hundar skera sig svolítið úr að því leyti, að þeir eru mjög trygglyndir og ef þeir hafa einu sinni samþykkt húsbónda sinn, þá þarf mikið til þess að þeir svíki hann.

Reynið svo greyin mín að vera ekki svona voðalega grimm hérna. Hagið ykkur eins og menn, en ekki eins og dýr.  

[Haraldur Bjarnason, 9.12.2008 kl. 17:18]

VOFF!!!!

[Karma (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 17:43]

Hehe, ertu farinn að halda því fram núna að menn séu ekki dýr? Hvað erum við þá? Plöntur?

Þú virðist halda að gáfur og rökhugsun séu það sama. Hundurinn hefur líklegast ekki hugsað: "omg bíllinn keyrði á Snata og ég verð að bjarga honum" heldur skynjar hann hættuna og bregst við.

Rétt er það að maðurinn hefur yfirburði þegar kemur að rökhugsun og fáar aðrar tegundir komast þar nærri en það segir ekki allt.

En gáfur eru mun oftar skilgreindar sem eiginleikinn til að geta lært nýja hluti og hinar og þessar dýrategundir og jafnvel einstök dýr hafa mismikla hæfni til að geta lært. Mér finnst það t.d. sína ansi miklar nokkrar gáfur að læra táknmál og kenna afkvæmum sínum svo táknmálið eins og hefur gerst hjá simpönsum.

Tillfiningar dýra. Spendýr sýna þó nokkur merki um andlegar tilfinningar líkt og gleði, sorg og meira að segja þunglyndi. 

Ég veit ekki hvað flokkast undir "mannlegar tilfinningar" annað en mögulega rökhugsun og grimmd enda er maðurinn eina dýrið sem drepur sér til skemmtunar sem betur fer.

Kv. annar líffræðingur

[Gunnar Th. Gunnarsson, 9.12.2008 kl. 18:38]

Engan orðhengilshátt Karma. Að sjálfsögðu tilheyrum við dýraríkinu, við erum spendýr, en við erum ekki að tala um það. Við erum að tala um það sem greinir okkur frá dýrunum. En það er kannski minna en ég hugði, miðað við margar athugasemdir hér.

[Sigurbjörn Friðriksson, 9.12.2008 kl. 19:03]

Fyrri (efri) myndin minnir mig á Rauðsokku sem villtist inná þing hér áður fyrr.  Hvað heitir þessi tík?  Hefur hún farið á þing?

Hvort hundar drepi aðra hunda, það held ég nú.   Hundaat er nú bannað í flestum löndum.  En þar berjast þeir þar til annar drepst.  Í sliku voru veðmál eins og í hanaati sem nú eru einnig bönnuð í flestum löndum.  Nýlega var Bandarísk hornaboltahetja (basball star) dæmd í fangelsi og til að greiða háa sekt fyrir að hafa haldið hundaat með leynd fyrir vini og kunningja.

Ég vona að ég lendi ekki í aðkasti eins og þú hér að ofan G.Th.G. fyrir að hafa komið með þessar upplýsingar.

Kveðja, Björn bóndi 

[Gunnar Th. Gunnarsson, 9.12.2008 kl. 19:37]

Hehe.. þessi viðbrögð eru sprenghlægileg

[Gunnar Th. Gunnarsson, 9.12.2008 kl. 19:40]

Ég hef nú lúmskan grun um að þeir sem hér tjá sig í vandlætingu sinni, sé í raun minnihlutahópur, bara hávær minnihlutahópur, eins og í mörgu öðru. Þú þarft ekkert að hafa áhyggjur Björn Bóndi.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 9.12.2008 kl. 20:09]

Vá maður, oft veltir lítil....... .

Menn blogga um há alvarleg mál og fá nánast engin viðbrögð en svo kemur eitt smá blogg um dauðan hund og annan hund og það verður allt vitlaust.

Ég á hund sjálfur og eðli máls samkvæmt er hann besti vinurinn, en þessi viðbrögð og viðkvæmni yfir engu er lítt skiljanleg.