Safna upp í minkapels

Ég var voðalega þreyttur og illa sofinn þegar ég keyrði austur á Reyðarfjörð eftir sept.-staðlotuna í ökukennaranáminu á sunnudaginn. Svo þreyttur að ég ákvað að leggja mig einhversstaðar í grennd við Djúpavog. Þá hafði ég keyrt í slagveðurs rigningu frá Hvolsvelli og þegar myrkrið bættist við urðu augnlokin óþægilega þung. Ég held að klukkan hafi verið um 22:30 þegar ég lagði mig og þetta átti að verða ca. hálftíma lúr. Ég hrökk upp úr einhverjum draumi örstuttu síðar.... fannst mér, en þá var klukkan orðin 03:30! Ég svaf eins og steinn í bílstjórasætinu í 5 tíma!

Það fyrsta sem kom í hugan var að eiginkonan hlyti að vera orðin áhyggjufull því ég sagði henni að ég yrði sennilega kominn fljótlega eftir miðnætti og ég leit á símann til að athuga hvort það væri samband. Jújú, sem betur fer var fínt samband en hún hafði greinilega engar áhyggjur . Ég sendi henni sms og sagði að ég yrði kominn upp úr kl. 05:00, hefði sofnað og fékk svar um hæl "ok".

Ég lagði svo af stað en nú hafði veðrið gjörbreytt um svip, komið var stafalogn og úrkomulaust og Berufjörðurinn speglaðist í húminu. Það kallaði fram 30 ára gamla minningu þegar ég var á síldveiðum í botni Berufjarðar 17 ára gamall, alveg upp í harðalandi.

Á einum malarkaflanum í Berufirðinum hljóp minkur fyrir bílinn. Ég var á um 80 km. hraða þegar hann birtist skyndilega og hann varð greinilega sleginn felmtri þegar skær bílljósin blinduðu hann. Hann stoppaði fyrst á miðjum veginum, svo virtist hann ætla að halda áfram yfir en snéri snögglega við og þá keyrði ég yfir hann. Ég heyrði þungt högg lenda á pönnuhlífinni undir bílnum. Ég stöðvaði og bakkaði svo til að sjá hvort ég sæi hann ekki á veginum og þar lá hann í blóði sínu greyið, spriklandi svo kröftuglega að ég þorði ekki að hreyfa við honum strax. Svo fjaraði spriklið út og ég setti líkið í plastpoka.

Á myndinni hér að ofan er hún Dúfa, silki-terrier tíkin okkar að virða fyrir sér minkinn, en þetta er greinilega hvolpur frá sl. vorgoti.

Ég veit að konunni langar í minkapels. Ég er byrjaður að safna!

 

Athugasemdir

[Helga Guðrún Eiríksdóttir, 23.9.2008 kl. 20:18]

Ég hef enga samúð með þessum helv. rottum eftir að hafa séð hvernig þeir fóru með kindur og lömb hér í sveitinni forðum daga. Ég á pels - en því miður keyrði ég ekki yfir kvikindin í honum. Ég vona að þú náir að safna uppí einn síðan handa henni sem allra fyrst...

[Steingrímur Helgason, 23.9.2008 kl. 22:37]

Gratjúlera með neðri hluta hægri ermarinnar.

Drive on, dude...