Eignaréttur og/eða einkanýtingarréttur

 Skilvirkasta leiðin til verndunar dýrastofna er að koma á eignarrétti eða einkanýtingarrétti á þeim. Eitt dæmi um slíkt eru villidýragarðar í Texas í BNA. Þessir garðar eru sjálfbærir því leyfðar eru veiðar í þeim gegn gjaldi. Og haldið ykkur nú fast... meira að segja á dýrum sem eru í útrýmingarhættu! Verðmiðinn á hverju veiddu dýri er frá 450 dollurum, upp í 50.000 dollara. Þessir villidýrabúgarðar skapa yfir 14.000 störf í Texas.

Dýrin eru í útrýmingarhættu í náttúrulegu umhverfi sínu, en ekki í Texas. En hverjir skyldu nú vera á móti því að leyfðar séu veiðar á þessum dýrum, veiðar sem í raun tryggja tilverugrundvöll þeirra?

Jú, alþjóðleg dýraverndunarsamtök. Þau hafa barist fyrir því í 7 ár að gera veiðar á þessum villidýrabúgörðum, ólöglegar. Í fréttakýringaþættinum 60 minutes er farið yfir þessi mál, afar athyglisvert. Sýndar eru myndir úr þessum görðum, viðtöl við búgarðaeigendurna, veiðimenn og forsvarsmann dýraverndunarsamtakanna sem vill ganga af þessum búgörðum dauðum.

Þáttinn má sjá HÉR. Að auglýsingunni lokinni er hægt að færa stikuna fram um 3/4 (29, 25 mínútur) en þar hefst umfjöllunin.

Ef þessari konu (myndin hér að neðan) og samtökum hennar tekst ætlunarverk sitt, þ.e. að gera veiðarnar ólöglegar, munu þessi dýr missa verndarsvæði sín og rúmlega 14.000 manns missa atvinnu sína.

Mér datt í hug "gufusoðið grænmeti" þegar ég sá og hlustaði á konuna.

Svartfuglafriðun fyrir ESB?