Eigum við að borga... yfir höfuð?

Ég hef verið þeirrar skoðunnar að við eigum að borga, a.m.k. einhvern hluta af innistæðutapi viðskiptavina Icesave, en alls ekki með þeim afarkostum sem Bretar og Hollendingar vilja að við gerum.

Ég hef verið þeirrar skoðunnar að samningaleiðin sé best fyrir okkur.... að við viljum að þannig gerist kaupin á eyrinni.

Fyrsti samningurinn sem Svavar Gestsson kom með til Íslands, var ekki samningur, heldur reikningur. Reikningur sem Bretar réttu honum og sögðu "veskú". Svavar tók að sér starf sendilssins og setti reikninginn inn um bréfalúguna hjá íslenska fjármálaráðuneytinu.

Almenningsálitið í heiminum er að snúast Íslendingum í vil í þessu máli. Það eru nefnilega fleiri reiðir út í alheims bankahrunið en íslenskir skattgreiðendur.

Ég leyfi mér að birta hér pistil Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar  í heild sinni.

Og þið sem sjáið rautt þegar minnst er á Hannes.... takið nú höfuðið út úr rassgatinu á ykkur og takið afstöðu til þess sem maðurinn er að segja í þessum pistli, en ekki væla "Hannes þetta og Hannes hitt".

Og hefst þá pistillinn:

"Ég skrifaði grein í Wall Street Journal í gær, mánudaginn 8. mars 2010, undir heitinu „Iceland’s Message: Don’t Bail Them Out“ (Boðskapur Íslendinga: Greiðum ekki skuldir annarra). Tilefnið er hin sögulega þjóðaratkvæðagreiðsla á Íslandi síðastliðinn laugardag, 6. mars.

Þar bendi ég á, að deila Íslands við Bretland og Holland snúist um það, að þessi tvö ríki krefji ríkissjóð Íslands um endurgreiðslu á fé, sem þau lögðu út fyrir innstæðueigendur á Icesave-reikningum Landsbankans í löndunum tveimur í upphafi bankahrunsins í október 2008.

Íslendingar telji hins vegar, að ekki hafi verið ríkisábyrgð á innstæðunum. Á þeim hafi aðeins verið ábyrgð Tryggingarsjóðs innstæðueigenda og fjárfesta, sem stofnaður var og rekinn í fullu samræmi við reglur Evrópska efnahagssvæðisins, EES. Ef fé í þeim sjóði hrekkur ekki til, þá fer hann í þrot, en reikningurinn er ekki framsendur til ríkissjóðs. Norðmenn taka sömu afstöðu. Þeir segja, að ekki sé ríkisábyrgð á hinum norska tryggingarsjóði innstæðueigenda og fjárfesta.

Í öðru lagi viðurkenna evrópskir ráðamenn, þar á meðal Jean-Claude Trichet og Wouter Bos, að reglur EES um innstæðutryggingar voru ekki hugsaðir fyrir allsherjarbankahrun, eins og varð á Íslandi.

Í þriðja lagi áttu Bretar snaran þátt í bankahruninu íslenska með því að neita hinum breska banka í eigu Kaupþings um fyrirgreiðslu á sama tíma og allir aðrir breskir bankar fengu aðstoð og enn frekar með því að stöðva rekstur Landsbankans í Bretlandi og setja hann á lista um hryðjuverkasamtök við hlið Al-Kaída og Talíbana. Þetta felldi auðvitað eigur bankanna stórkostlega í verði.

Ég minni á, að Icesave-málið snúist ekki um neinar smáupphæðir, heldur hugsanlega um hálfa árlega landsframleiðslu Íslendinga. Bretar og Hollendingar hafi neytt Icesave-samningnum, sem felldur var í þjóðaratkvæðagreiðslunni, upp á Íslendinga með hótunum um einangrun landsins og jafnframt notað Alþjóðagjaldeyrissjóðinn sem eins konar handrukkara.

Málið vekji upp almennari spurningu: Eiga skattgreiðendur að bera kostnaðinn af því að bjarga fjáraflamönnum frá sjálfum sér? Ef óreiða er verðlaunuð, þá fyllist heimurinn af óreiðumönnum. Bankamenn og viðskiptavinir þeirra (til dæmis breskir og hollenskir sparifjáreigendur) geta ekki ætlast til þess að hirða gróðann, þegar vel gengur, en neita að bera tapið, þegar illa gengur. Íslendingar hafi fyrir sitt leyti svarað þessari spurningu í þjóðaratkvæðagreiðslunni."

Ísland vinni heimavinnuna sína

Athugasemdir

[Arnar (IP-tala skráð) 10.3.2010 kl. 10:29]

Ég held að þú ættir að fara að draga hausinn á þér út úr rassgatinu á Hannesi, enda er nokkur umferð þar þó skrýtið sé, en það eru enn til nokkrir eins og þú. Það er mikil bjartsýni að ætla mönnum að taka afstöðu til þess hvort skítalykt sé góð eða slæm.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 10.3.2010 kl. 11:05]

Engin rök frá þér, frekar en fyrri daginn Arnar.

Þér virðist gjörsamlega fyrirmunað að vera málefnalegur.